ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΑΥΡΟΙ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ
Yπό Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας Στυλιανοῦ

Ο Σεπτέμβριος δεν είναι μόνο η αρχή του Βυζαντινού Εκκλησιαστικού έτους. Είναι προ πάντων ο μήνας της παγκοσμίου υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, από την Αγία Ελένη, την Μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Το θέμα, αν κρίνουμε πρόχειρα και επιπόλαια, μοιάζει να ανήκει κυρίως στην λατρευτική ζωή των πιστών. Η Ύψωση όμως δεν θα μπορούσε ποτέ να σημαίνει προσκλητήριο σε λατρευτική απλώς σύναξη. Αυτή την αποστολή την είχαν πάντα τα σήμαντρα και οι καμπάνες. Η Ύψωση αντιθέτως - και μάλιστα σε παγκόσμιο σκηνικό - είναι συναγερμός. Η πιο δραματική υπόμνηση αξιών που πάνε να βουλιάξουν. Γι' αυτό τις υψώνουμε. Όπως υψώνουμε ένα λάβαρο ή μια σημαία, καλώντας σε πανστρατιά, δηλαδή σύσσωμο το πλήθος εκείνων που πιστεύουν στην ίδια σημαία, ώστε να αγωνισθούν τον υ
Αν δεν δούμε την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη σε άμεση σχέση με αυτό που είχε δει και διάβασε στον ουρανό ο Αυτοκράτορας υιός της Κωνσταντίνος, δεν θα αντιληφθούμε τις αληθινές διαστάσεις και των δυο γεγονότων. Εκείνος δεν είδε μόνο το σημείο του Σταυρού ολοφώτεινο. Είδε και το σύνθημα Εν τούτω νίκα. Γνωρίζοντας το τί τελεσιουργήθηκε στον Γολγοθά με την Σταυρική θυσία του Θεανθρώπου, δεν δικαιούμαστε να υποβιβάσουμε το όραμα του Αυτοκράτορα σε υποκειμενική οπτασία. Πολύ λιγώτερο σε φαντασίωση μιας συναισθηματικά φορτισμένης ψυχής.