« Μας έλεγαν οι γονείς μας την χρονιά του 1912.
Η Τουρκία είχε πόλεμον με κάποιον κράτος και όταν ήρθεν να περάσει κάποιος Στρατηγός από την Σουμελά την Παναγίαν διέταξε το στρατόν του με τα κανόνια του, να κάψουν την Παναγίαν (το μοναστήρι).
Όταν ετοίμασαν να το κάψουν και έριξαν, τα κανόνια δεν πήραν φωτιά. Τότε τους είπεν ο Στρατηγός να ρίξουν σε άλλο μέρος. Μόλις ετοίμασαν να ρίξουν πήραν φωτιά και έκαψαν εκείνο το μέρος και το ονόμασαν καμένα.
Τότε ο Στρατηγός είπεν την Παναγίαν ‘‘τώρα που θα πάγω στον πόλεμον θα σε σκεπάσω με χρυσόν’’.
Πηγέν και εκέρδησεν τον πόλεμον και όταν ήρθεν πήγε στην Παναγίαν και διέταξεν να το σκεπάσουν χρυσό (το μοναστήρι) αλλά οι καλόγεροι δεν θέλησαν να είναι χρυσόν και τον είπαν να το σκεπάσει με χάλκωμα και όπως το σκέπασεν.
Η Σουμελά η Παναγία είναι σε ένα βράχο. Μέσα εκεί έχει την Εκκλησία. Τουλάχιστον εκεί μέσα είχε 50 κάμαρες και βρύσες. Είχε σιδερένιες πόρτες διότι πάγεναν οι ληστές και έκλεβαν. Ήταν πολύ πλούσιον το μοναστήρι, άμα πάγενες στην εκκλησίαν σε τάγηζαν φαγητά πλούσια.
Το μεγαλύτερον πανηγήρ γίνονταν στη Σουμελά.
Όλος ο κόσμος πάγενε και τη ρούχα φορούσαμε, τσαρούχια από ζώων. Με τη χαρά παγέναμε από το χωριό μας και ώρες μακριά περπατούσαμεν και παγέναμε στην εκκλησία.
Από τα απομνημονεύματα της Ιστορίας του Κοκκινίδη Αλέξανδρου του Γεωργίου γεννηθείς το 1904 στο χωριό Σαπάντο, περιφέρεια Τραπεζούντας Χαψίκεην του Πόντου, Πρόσφυγας το 1922 στο σημερινό χωριό Άγιος Δημήτριος Ελλησπόντου.
Η Τουρκία είχε πόλεμον με κάποιον κράτος και όταν ήρθεν να περάσει κάποιος Στρατηγός από την Σουμελά την Παναγίαν διέταξε το στρατόν του με τα κανόνια του, να κάψουν την Παναγίαν (το μοναστήρι).
Όταν ετοίμασαν να το κάψουν και έριξαν, τα κανόνια δεν πήραν φωτιά. Τότε τους είπεν ο Στρατηγός να ρίξουν σε άλλο μέρος. Μόλις ετοίμασαν να ρίξουν πήραν φωτιά και έκαψαν εκείνο το μέρος και το ονόμασαν καμένα.
Τότε ο Στρατηγός είπεν την Παναγίαν ‘‘τώρα που θα πάγω στον πόλεμον θα σε σκεπάσω με χρυσόν’’.
Πηγέν και εκέρδησεν τον πόλεμον και όταν ήρθεν πήγε στην Παναγίαν και διέταξεν να το σκεπάσουν χρυσό (το μοναστήρι) αλλά οι καλόγεροι δεν θέλησαν να είναι χρυσόν και τον είπαν να το σκεπάσει με χάλκωμα και όπως το σκέπασεν.
Η Σουμελά η Παναγία είναι σε ένα βράχο. Μέσα εκεί έχει την Εκκλησία. Τουλάχιστον εκεί μέσα είχε 50 κάμαρες και βρύσες. Είχε σιδερένιες πόρτες διότι πάγεναν οι ληστές και έκλεβαν. Ήταν πολύ πλούσιον το μοναστήρι, άμα πάγενες στην εκκλησίαν σε τάγηζαν φαγητά πλούσια.
Το μεγαλύτερον πανηγήρ γίνονταν στη Σουμελά.
Όλος ο κόσμος πάγενε και τη ρούχα φορούσαμε, τσαρούχια από ζώων. Με τη χαρά παγέναμε από το χωριό μας και ώρες μακριά περπατούσαμεν και παγέναμε στην εκκλησία.
Από τα απομνημονεύματα της Ιστορίας του Κοκκινίδη Αλέξανδρου του Γεωργίου γεννηθείς το 1904 στο χωριό Σαπάντο, περιφέρεια Τραπεζούντας Χαψίκεην του Πόντου, Πρόσφυγας το 1922 στο σημερινό χωριό Άγιος Δημήτριος Ελλησπόντου.
ΠΕΜΠΤΗ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου