Δεν με άκουγες καλέ μου
αετόπουλο υιέ μου
και πετούσες στα ψηλά
σε κορφές και σε βουνά
Σε θάλασσες μεγάλες
και ουράνιες πεδιάδες
να αγναντεύεις ομορφιές
της Ελλάδος θεϊκές
Μια ζωή στους ουρανούς
με κινδύνους και εχθρούς
με αυταπάρνηση και ελπίδα
για μια λεύτερη Πατρίδα
Να προστατεύεις τους αιθέρες
της λευτεριάς μας τους αγέρες
να γιατρεύεις πολλές φορές
της πατρίδος τις πληγές
Αυτές που άλλοι προκαλούνε
και τους αφήνουν και πετούνε
στις δικές μας τις πνοές
που θυσιάσαμε ζωές
Ήρωες που πολεμήσαν
τις ανάσες τους αφήσαν
το αίμα σας ποτάμι
να το ζητάνε με φιρμάνι
Η δικιά σου η θυσία
είναι η αθανασία
μη χαθεί άλλο παλικάρι
Παναγιά μου αχ μακάρι
Δεν μπορώ πια να σ' αγγίξω
στην αγκαλιά μου να σε σφίξω
τα φτερά σου να χαϊδέψω
τέτοιο πόνο πως ν' αντέξω
Τώρα μαζεύομαι κουβάρι
αχ μικρό μου παλικάρι
για να αντέξω να σε χάσω
πριν ακόμα σε χορτάσω
Τον καημό μου ποιος να πάρει
τα δάκρυα μου ένα ποτάμι
δεν γιατρεύεται η πληγή μου
τ' ουρανού εσύ πουλί μου
Τόσο πόνο ποιος να γιάνει
ποιος τον δίνει να τον πάρει
απ' τον Θεό να το ζητήσω
Αρχάγγελο να σε στολίσω
Θα σου στείλω ανεμοχάδη
εκεί που πέταξες στον Άδη...
Αφιερωμένο με Σεβασμό και Τιμή στον Σμηναγό Γεώργιο Μπαλταδώρο που πέταξε ψηλά στις 12 Απριλίου 2018 και στους “αετούς που γίνονται αρχάγγελοι” για να προστατεύουν και να υπερασπίζονται την Πατρίδα μας.
Χριστός Ανέστη
Δευτέρα 16 Απριλίου 2018
Άγιος Δημήτριος Ελλησπόντου Κοζάνης
Αλέξανδρος Κων. Κοκκινίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου