Στη συνέχεια η προσπάθεια να γίνουν διευκρινίσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα αποκάλυψε την υποκρισία, με την οποία οι υπεύθυνοι διαχειρίζονται και προωθούν εξουσιαστικὰ και καταναγκαστικὰ τὴν ἐπιβολὴ αντιλήψεων, όχι μόνο αντιθέτων προς την πίστη καί την παράδοση του λαού μας, αλλά και αστήρικτων επιστημονικὰ.
Παραθέτω απόσπασμα απὸ τις διευκρινιστικὲς δηλώσεις του Υπουργοῦ Παιδείας, κ. Κωνσταντίνου Γαβρόγλου : «Τώρα
το ζήτημα, το οποίο κατὰ κάποιον τρόπο έχει παρεξηγηθεί, δεν ισχύει.
Στα σχολεία θέλουμε να συζητηθούν οι σχέσεις ανάμεσα στα αγόρια και τα
κορίτσια, στους άνδρες καὶ τις γυναίκες, η ισότητα των φύλων».
Με την πρώτη ανάγνωση των παραπάνω δηλώσεων αναπηδούν μέσα μας αυθόρμητα κάποια ερωτήματα : Ποιὸ είναι το ζήτημα, το οποίο «έχει κάπως παρεξηγηθεί»;
Το ότι η εγκύκλιος στον τρίτο άξονα θεματολογίας αναφέρεται απλώς και
μόνον στις σχέσεις αγοριών και κοριτσιών, ανδρών και γυναικών και στην
ισότητα τών φύλων, ενώ οι επικριτές της φαντάζονται και αναφορὰ στην
αποδοχὴ των ομοφυλοφιλικών σχέσεων ως φυσιολογικών ;
Αλλὰ την πρόθεση τών
συντακτών την αποκαλύπτει η εικόνα του τρίτου άξονα της Θεματικῆς
Εβδομάδας, όπως είναι καταγεγραμμένη στην εν λόγω εγκλυκλιο.
Και
ερωτούμε : Ο γενικὸς τίτλος του άξονα «Έμφυλες ταυτότητες» δεν
εμπεριέχει το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας ;
Οι υπότιτλοι στις θεματικὲς για
μαθητὲς «Βιολογικὸ και Κοινωνικὸ Φύλο» και «Αποδομώντας τΑ Έμφυλα
στερεότυπα» δεν μαρτυρούν ευνοϊκή έναντι της ομοφυλοφιλίας στάση με
στόχο την αναγνώρισή της ως φυσιολογικής κατάστασης ;
Ο υπότιτλος στις
θεματικὲς για γονείς και εκπαιδευτικοὺς «Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην
κοινωνία και στο σχολείο» δεν παραπέμπουν σαφέστατα στην αντίληψη ότι η
ομοφυλοφιλία, ο σοδομιτισμὸς, είναι φυσιολογική μορφή σχέσης στην
ανθρώπινη κοινωνία ;
Τόσο άσχετοι στο να κατανοούν ένα κείμενο είναι
όλοι εκείνοι, πού έκριναν καί κατέκριναν τα συγκεκριμένα σημεία της
εγκυκλίου ;
Ή μήπως πρόθεση των συντακτών της εγκυκλίου ήταν να δοθή η
ευκαιρία στους εκπαιδευτικοὺς και στους εγκεκριμένους φορείς να μιλήσουν
για το καταστροφικὸ πάθος της ομοφυλοφιλίας και τα ολέθρια αποτελέσματά
της στον άνθρωπο και στην κοινωνία ;
Άν πράγματι το «παρεξηγημένο ζήτημα … δεν ισχύει»,
κατὰ τη δήλωση του κ. υπουργού, τότε γιατὶ ο ίδιος δεν προχώρησε να
καταδικάση τέτοιου είδους αντιλήψεις και προσπάθειες ;
Γιατί, επίσης, δεν
ακούστηκε ούτε η παραμικρὴ αντίδραση απὸ το Υπουργείο στις δηλώσεις
ομοφυλοφιλικών Συλλόγων, οι οποίοι το συγχαίρουν γιὰ τη συγκεκριμένη
πρωτοβουλία του και προτρέπουν τα στελέχη του να μην πτοηθούν απὸ τὶς
διάφορες αντιδράσεις, αλλὰ να μείνουν σταθεροὶ και αταλάντευτοι στην
πραγματοποίηση των αποφάσεών τους ;
Τα
κείμενα και οι λόγοι, που ασκούν κριτικὴ στην εγκύκλιο γιὰ τον άξονα
«Έμφυλες Ταυτότητες» περιέχουν σοβαρὰ επιχειρήματα και προκλητικὰ
ερωτήματα, τόσο για διαδικαστικὰ, όσο και για ουσιαστικὰ ζητήματα.
Έχουν
την εντύπωση οι άνθρωποι του Υπουργείου Παιδείας ότι μπορούν να τα
προσπεράσουν όλα αυτὰ με την ισχὺ της εξουσίας, με μία γενικόλογη και
εκτὸς πραγματικότητας διευκρίνιση ότι «το ζήτημα, το όποίο κατὰ κάποιον τρόπο έχει παρεξηγηθεί, δεν ισχύει» και με ένα κολακευτικὸ πυροτέχνημα «ότι η Ιεραρχία έχει τη σοφία να καταλάβει και τις εγκυκλίους και τις διευκρινίσεις»;
«Αν πρέπει να πιστεύουμε κάπως στον Πλάτωνα, γράφει ὁ Μ. Βασίλειος, αυτὸ είναι το τελευταίο όριο της αδικίας, το να φαίνεται κανεὶς δίκαιος χωρὶς να είναι» (Προς τους νέους, 6· ΕΠΕ 7,334).
Είναι
κρίμα ! Άνθρωποι, που τους έχει ανατεθή η πιὸ ωραία και πιὸ σημαντικὴ
αποστολή, η καλλιέργεια των νέων ανθρώπων, να πνίγονται μέσα στην
υποκρισία, φιλοδοξώντας να γίνουν αποδομηταὶ της πιὸ αληθινῆς παιδείας,
της Ορθόδοξης παιδείας, αυτής που γαλούχησε γενεὲς, οι οποιες
μεγαλούργησαν.
Ευτυχώς
υπάρχει το καλὸ «προζύμι», οι συνειδητοποιμένοι γονείς και
εκπαιδευτικοί.
Αυτοὶ που μάχονται πνευματικὰ και αντιστέκονται με στέρεη
την πίστη ότι στο τέλος θα νικήση η Αλήθεια.
Αρχιμ. Αυγουστίνος Γ. Μύρου, Δρ Θ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για τους εκτός Κοζάνης
Ο πατήρ Αυγουστίνος είναι ιεροκήρυκας της μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου